Rozdział 16

- Spać mi się chcę! - jęknęła wchodząc do kuchni.
- Mi też - powiedział jej zaspany i rozczochrany brat przecierając oczy.
- Trzeba było wcześniej wracać - zaśmiała się Paulina puszczając do niej oczko.
- Ale moje wyczucie czasu jest zbyt słabe - skrzywiła się.
- Wyczucie czasu, jasne! - puściła oczko do Mariusza jej macocha.
- Pffffff - odwróciła się do niej plecami Magda zarzucając swoimi jasnoblond włosami.
Zjadła kanapkę i poszła się ubrać. Wybrała ten zestaw (klik). Włosy rozpuściła.
- Ja jebię! - zezłościła się, gdy nie mogła ich rozczesać. - Zaraz pójdę do fryzjera i obetnę sobie te głupie kudły!
- No chyba ci coś na mózg padło - zaśmiała się Paulina. - Zapuszczałaś je 9 lat, więc nie szkoda by ci było?
- No chyba by właśnie było i dlatego nie obetnę, ale mnie to na seria wkurza jak ja je rozczesuję 15 minut!
- Wiedziałam - znowu zaśmiała się żona Wlazłego.
- Mądre rozmowy - skwitował to Mario.
- Na twoim poziomie - wyszczerzyła się Magda i śmiejąc się z miny ojca poszła po swój plecak.
Ubrała kurtkę i pożegnała z wszystkimi obecnymi wychodząc. Wchodząc do szkoły poczuła na sobie czyjeś spojrzenie, ale nie zwróciła na to zbytniej uwagi. Pierwszą miała chemię. Nauczycielka zrobiła im kartkówkę, a 3/4 klasy oddało pustą kartkę, ale Magda siedziała na chemii koło Eli, więc coś udało się jej coś naskrobać.
- Jeju Ela gdyby nie ty to bym dostała kolejną jedynkę! - powiedziała do koleżanki wychodząc.
- Nie ma za co! - mrugnęła do niej.
- Jest, jest - uśmiechnęła się wyciągając wodę.
Właśnie mijały się z Sandrą. Magda "pociągnęła" jej z barku.
- Patrz jak łazisz idiotko! - syknęła Wielińska.
- Spierdalaj! - odpowiedziała jej Magda.
- Chyba ty! Mama ci wodę kupiła? - zaśmiała się Sandra.
Tego było Magdzie za wiele. Uderzyła brunetkę. Gdy się szarpały przybiegła wychowawczyni i je rozdzieliła.
- Za mną. Już! - warknęła na nie.
Poszły bez żadnych protestów. Biolożka zaprowadziła je do gabinetu dyrektora. "No to będzie grubo." - pomyślała sobie Magda. Wychowawczyni przedstawiła sprawę dyrektorowi.
- W takim razie jutro po lekcjach macie przyjść z którymś z rodziców! Nie obchodzi mnie czy są w Afryce, Ameryce czy gdzie! Macie przyjść z rodzicem! - powiedziała zdenerwowana nauczycielka.
- Chyba pani sobie żartuje! - odpowiedziała jej Sandra.
Magda tylko kiwnęła głową. W dalszym ciągu musiała się kontrolować, żeby nie przywalić swojemu wrogowi.
- A teraz na lekcje! - machnęła na nie nauczycielka.
Szły po dwóch stronach korytarza, żeby się na siebie nie rzucić. Gdy lekcje się skończyły szybko wyszła ze szkoły. Była tak zdenerwowana mimo, że minęło już kilka godzin tak bardzo, że ręce jej się trzęsły. Wyjęła z plecaka głęboko schowane papierosy. Zapaliła i poszła w stronę domu. Pięć minut przed dojściem zgasiła papierosa i wyjęła gumy do żucia. Gdy weszła do domu poszła przekazać ojcu bardzo "wesołą" informację.
- Jutro masz być o 15:40 u dyrektora - rzuciła do Mariusza.
- Co? Czemu? - spytał wychodząc z salonu.
- Dowiesz się jutro - poszła szybko do pokoju.
- Magda! - Wlazły nie dał za wygraną.
- No. Bo. Przywaliłam. Tej. Idiotce. Wystarczy? - rzuciła plecak na łóżko.
- Co ci powiedziała?
- Się mnie pytała czy wodę mama mi kupiła... - zacisnęła ręce w pięści.
Mario tylko ją przytulił. Szczerze to nie wiedział co się dzieje w tym szkołach teraz. Uważał, że takie argumenty są poniżej pasa.
- 15.40? - spytał jeszcze dla upewnienia się.
- Ta... - pokiwała głową.
- A ja mam na 16 trening - przewrócił oczami. - Chyba Winiar będzie musiał wcisnąć trenerowi jakiś kit.
- Winiar zawsze pomoże? - uśmiechnęła się.
- No jasne!
- Dobra, teraz wyjdź. Przygotuj się na szok...
- Co? - uniósł pytająco brew Mariusz.
- Będę się uczyć do chemii - pokręciła głową Magda udając załamaną.
- A to ja idę! - ulotnił się.
Magda usiadła przy biurku i otworzyła swój zeszyt od chemii. "Ja jebię..." - pomyślała widząc skomplikowane zadania itp. Po godzinie siedzenia i usiłowania zrozumienia uznała, że zadzwoni do Eli i może koleżanka jej to wytłumaczy. Ela zgodziła się, a Magda czy chciała czy nie musiała się nauczyć chemii.
- Idę do Eli uczyć się chemii - powiedziała Mariuszowi. - Nie czuję, że rymuję i będę za jakieś półtorej godziny.
- Wow! Magda TY idziesz się uczyć?! To trzeba zapisać w kalendarzu - zaśmiała się Paulina.
- Ta... Jak chcę dostać przynajmniej 2 z tego sprawdzianu to muszę się czegoś na uczyć, bo ta su... małpa łazi po klasie i nie da się ściągać - skrzywiła się.
- Częściej proszę takie podejście - popatrzył na nią znacząco Mario.
- Chciałbyś. Dobra idę, pa! - popukała się w głowę przy pierwszym zdaniu i wyszła.
Poszła pod wysłany przez koleżankę adres.
- Hej! - przywitała się, gdy Ela wpuściła ją do mieszkania.
- Cześć, cześć! - uśmiechnęła się do niej prymuska. - Chodź wytłumaczę ci tą chemię.
- Dziękuję! - mrugnęła Magda.
Poszły do pokoju Eli i zaczęły przerabiać materiał.
- Zrób to zadanie sama - powiedziała po godzinie szatynka. - Dobrze! Już rozumiesz?
- Tak!!! - zaczęła tańczyć "dziki taniec radości" Magda.
- I'm the boss! - zaczęła się śmiać Ela.
- Zgadzam się! Po raz pierwszy od 4 lat rozumiem chemię!
- Zostanę w przyszłości nauczycielką chemii!
- Jak mogę ci się odwdzięczyć? - spytała blondynka.
- No co ty? Nie musisz! - machnęła ręką.
- No weź! Będę się głupio czuć! - nalegała Magda.
- Hmm... no dobra... ale to takie głupie! - spuściła wzrok Ela.
- Wal śmiało!
- Bo wiesz... niedługo są te zawody licealiady w siatkę i nasza szkoła jedzie, a ja chcę podciągnąć ocenę z wf-u... Nauczyłabyś mnie czegoś? - spytała szybko.
- No jasne! Za jakiś tydzień będę mogła trochę grać to wtedy cię poduczę - uśmiechnęła się.
- Me gusta - odwzajemniła uśmiech.
- Jeszcze raz ci dziękuję i będę się powoli zbierać.
- Nie ma za co! Do jutra!
Magda wyszła i skierowała się w stronę domu. Po niecałych 10 minutach już była.
- I jak tam? - została przywitana przez Paulinę.
- Umiem - uniosła ręce w geście tryumfu Magda.
- Klaskać teraz czy potem? - zaśmiał się Mariusz
- Teraz - blondynka również się zaśmiała.
- A no tak, nie pomyślałem - walnął się w głowę.
- Bywa!
Magda poszła do salonu, walnęła się na podłodze i włączyła telewizor. Oglądała jakiś mecz piłki ręcznej, gdy przyszedł Arek z pudełkiem klocków i uznał, że jest to idealne miejsce do wysypania ich i zaczęcia "budowy".
- Arek! Ja tu leżę! - popatrzyła na brata.
- No i co? - spytał zdziwiony.
- Że wysypałeś te klocki na mnie!
- Ale no Magdaaaa! Ja chcę tu budowaać! - jęknął przeciągając "a".
- A ja tu oglądać! - wskazała palcem na miejsce, w którym leżała.
- Powiem tacie, że na mnie krzyczysz!
- Jakoś się nie boję - zaśmiała się.
- Magdaaaa! Proooszę cię! - zaczął znowu jęczeć.
- Ja również.
- Mam plan!
- No słucham?
- Pobuduj ze mną! - popatrzył na nią z nadzieją.
- Chyba śnisz.
- Czemu? - zasmucił się.
- Chociaż w sumie... chwilę mogę - powiedziała, bo żal jej się trochę zrobiło brata, a do tego nie chciała afery pt. "Ty się z nim nigdy nie bawisz, a to przecież twój brat!".
- Jeeeej! - rzucił się na nią chłopiec.
- Arek, Arek dusisz - zaśmiała się. - Co budujemy?
- Samochód!
- Dobra. To ja swój, ty swój i wybierzemy lepszy?
- Wygram! - zrobił pewną siebie minę.
Zaczęli budować, a Arek opowiadał jej co u niego w przedszkolu. Magda miała wyrzuty sumienia, że ostatnio tak mało obchodził ją brat. "Fajnie, że niedługo zacznie się liga i będzie jeszcze gorzej." - pomyślała, ale postanowiła, że trochę postara się poprawić "kontakty". Nie spostrzegli, że w drzwiach stanęli Mariusz i Paulina przyglądając im się z uśmiechem.
- A wy co się tak gapicie? - spytała Magda, gdy ich zauważyła.
- No właśnie! - poparł ją Arek.
- A co nie można? - spytała Paulina.
- Najpierw trzeba mieć zgodę! - powiedział Arek.
- Moja krew! - przybiła piątkę z bratem. - Będziesz w przyszłości mistrzem ciętej riposty, dzięki mnie!
- Tylko nie to! - zrobił facepalma Mariusz.
- Tylko to! - odpowiedział mu na to chłopiec.
- No nie mogę! - zaczęła się śmiać Magda.
- Magda demoralizujesz Arka! - zaśmiała się Paulina.
- Sorry taki mamy klimat - powiedziała dalej się śmiejąc.
- Klimat umiarkowany? - spytał się jej młody Wlazły co wywołało śmiech już u wszystkich.

------------------------------------------------------------------
Taaa... rozdział miał być 2 dni temu :/ Przepraszam :C Usunęłam połowę rozdziału, bo mi się nie podobała :P Myślę, że wybaczycie, bo jesteście super :) Nie wiem czy pisałam, ale POLSKA GOSPODARZEM ME W 2017 ROKU <3 Jeeeeej, cieszymy się ;)))) Pozdrawiam :)
6 komów = rozdział 17 :D