Rozdział 27

Przeraziła się kiedy zobaczyła godzinę na telefonie i 2 nieodebrane połączenia od taty. 22.40.
- Ja walę - podniosła się na równe nogi. - Będę martwa!
- O fuck! Odwiozę Cię, będzie szybciej niż na piechotę.
- Dobra, ubieramy się!
Szybko się ubrali, a gdy siedzieli w samochodzie do Magdy po raz kolejny zadzwonił Mariusz. Tym razem usłyszała i odebrała.
- Gdzie ty jesteś? - spytał zdecydowanie zbyt spokojnym głosem. Cisza przed burzą.
- Już jadę.
- Miałaś być w domu godzinę temu, umawialiśmy się, że kiedy masz szkołę jesteś góra 22.30, ale w wyjątkowych przypadkach.
- Wiem. Ja...
- Porozmawiamy jak wrócisz.
Ojciec zakończył połączenie.
- Kurwa. Jest słabo i to bardzo. Taki spokojny głos ma tylko wtedy, kiedy jest naprawdę zły - westchnęła.
- Kurde, sorry mogłem patrzeć na zegarek, przecież wszystko wiedziałem - popatrzył na nią ze skruchą libero.
- To nie twoja wina, a tak w ogóle patrz na drogę!
- Spokojnie. Umiem prowadzić.
- Nie wątpię - uśmiechnęła się delikatnie.
- Mam nadzieję. Jesteśmy. Jakby co to zwal na mnie, najwyżej będę zabity piłką.
- Nie mogę na to pozwolić! Paa - mruknęła i pocałowała go delikatnie.
Wyszła z samochodu i ruszyła w stronę drzwi. Otworzyła je. "Uuu, nie czeka mnie tyrada w korytarzu - cóż za odmiana!" - pomyślała. Zdjęła buty i kurtkę i ruszyła do pokoju. Mariusz leżał na jej łożku. "Nie żyjesz Magda" - podpowiadała jej podświadomość.
- O której miałaś zamiar przyjść? 24? 2? A może w ogóle? - spytał Wlazły unosząc brew pytająco.
- Bo... Ja się po prostu zasiedziałam... - spuściła wzrok.
- Taaaaaaak. A telefon po co ci? Żeby robić sobie zdjęcia?
- Nie słyszałam...
- Ciekawe co takiego robiłaś, że nie słyszałaś?
- Wyobraź sobie, że można robić coś innego niż to co sugerujesz! - jej oczy pociemniały.
- Ja nic nie zasugerowałem - znowu zbyt spokojnie. - Ale wiesz. Ja dotrzymuję obietnic, masz szlaban.
- ZA CO?
- Tak się umawialiśmy.
- Mam rocznikowo 17 lat, jestem prawie pełnoletnia! Nic takiego nie zrobiłam!
- PRAWIE to jednym palcem w dupie, a drugim PRAWIE! Masz 17 lat, jesteś pod moją opieką jeszcze rok, a może byś pomyślała, że ja też mam prawo iść wcześniej spać, a nie czekać na ciebie i się zastanawiać co robisz!
- Jak długo mam ten szlaban, który jest kompletnie z dupy?
- Zastanowię się, na razie do odwołania.
- Co? Tato, proszę cię! Bez przesady!
- Nie proś mnie. A teraz przebieraj się w piżamę i idź spać, masz jutro na 8 do szkoły jakbyś nie wiedziała! - Mariusz podniósł się z łóżka i wyszedł.
- Zajebiście kurwa - mruknęła jeszcze Magda i usiadła na łożku.
Wysłała jeszcze SMSa do Kacpra.
Do : Piechuuu <3
Szlaban. Do odwołania. Za co?

Od : Piechuuu <3
Ale jak do odwołania???????????

Do : Piechuuu <3
Tak z dupy.

Od : Piechuuu <3
:(((( Może Ci skróci?

Do : Piechuuu <3
Jak mi nie skróci to sama sobie skrócę. A teraz dobranoc, rano trzeba wstać i iść do tego zwalonego więzienia.

Od : Piechuuu <3
Dobranoc, miłego dnia w szkole ^^ <3

Do : Piechuuu <3
To nie było śmieszne! Dobranoc jeszcze raz <3 :/

Przebrała się w piżamę i położyła się spać. Śniło się jej, że musi atakować tysiąc piłek pod rząd. "Standard" - uznała, gdy obudziła się o 7. Ubrała się w zwykle jeansy i bluzę z napisem "Nie jestem statusem na fb - nie musisz mnie lubić". Zeszła do kuchni przy okazji patrząc co za wiadomość przyszła do niej.

Od : Piechuuu <3 

Księżniczka wstała? ;*

Uśmiechnęła się wchodząc do kuchni i szybko odpisała.

Do : Piechuuu <3 

Wstała ;* Widzę, że książę też??

Od : Piechuuu <3

No pewnie :)

Wzięła wodę i wróciła do swojego pokoju nie zwracając uwagi na wchodzącego Mariusza. Spakowała wszystkie rzeczy potrzebne do szkoły i poszła ogarnąć swoje włosy oraz makijaż. Ubrała kurtkę i buty. Wyszła z domu bez słowa. Szybko dotarła do szkoły i od razu wiele par oczu zwróciło się na nią. 

- Ooooooo! Madzia! Jak tam? Jak długo będziesz kręcić z tym... Jak mu tam? Piechockim? - Sandra W. 

Magda nie zwróciła na nią uwagi i poszła do szatni. Następnie udała się pod klasę, a brunetka dalej jej dogadywała. Wlazły zajęła się rozmową z Fabianem starając się nie zwracać uwagi na Wielińską.

- Zamknij pizdę - rzucił w końcu do Sandry zirytowany kolega.

- Dzięki - uśmiechnęła się do niego z wdzięcznością.

- Luz. Ona mnie wpienia.

- Nie tylko ciebie, uwierz!

- Wierzę - wyszczerzył się.

Zadzwonił dzwonek, więc wszyscy zaczęli byc głośniej. Przyszła pani i kazała im się uciszyć po czym wpuściła ich do klasy. Zrobiła im niezapowiedzianą kartkówkę (z matmy). Magda miała kompletne zero w głowie i oddała pustą kartkę. "Zajefajnie. Teraz to mogę pomarzyć o szybkim zakończeniu szlabanu!". Reszta lekcji minęła szybko. 

- Kurde, teraz trzeba iść na to cholerne przygotowanie do licealiady - mruknęła Marlena. 

- No masakra! Jeszcze z tym starym grzybem - jęknęła Magda.

Szły na salę gimnastyczną, kiedy jak z podziemi wyrósł Emil. 

- Marlena mógłbym chwilę porozmawiać sam na sam? - spytał.

- Yyyyy... Tak - powiedziała niepewnie koleżanka i odeszła. 

- Co ty chcesz znowu? - spytała blondynka zniecierpliwiona. 

- Co ja mam czego on nie ma? 

- Wiesz on ma mózg. I imię - jej oczy w tym momencie były prawie czarne. 

- Ja nie odpuszczę.

- Nie dotykaj mnie! - zaprotestowała, kiedy jego dłoń znalazła się na jej udzie. - Wiem, że chcesz mnie zaliczyć i się wszystkim pochwalić, ale sorry to ci nie wyjdzie! 

- Nie bądź taka pewna! - powiedział i odszedł. 

Atakująca usiadła na ławce. "Co to miało być? Co miało znaczyć "Nie bądź taka pewna"?" - pytania piętrzyły się w jej głowie. Szybko wstała i ruszyła do szatni.

- Co chciał? - spytała Marlena.

- Nic, spławiłam go - uśmiechnęła się. 

- To dobrze! 

Dziewczyny przebrały się i ruszyły na salę. Tak jak Magda się spodziewała trener Modrzew miał do niej pretensje jak zawsze. "Boże, rusz się szybciej w tej obronie, a nie stoisz jak święta krowa! Stoisz do przyjęcia jak pokraka!" I tym podobne. Po 1,5 godzinie Magda miała zdecydowanie dość. Szybko przebrała się w swoje ubrania i pognała do domu, żeby wziąć rzeczy na trening z klubem. Przed wejściem spotkała Zosię i Darię. Razem ruszyły w stronę szatni. Zosia otworzyła drzwi i szybko je zamknęła.

- Zosia, co tobie? - spytała Magda.

- Mela! Siedzi sobie na ławce przebrana jak gdyby nigdy nic! Ja tam nie wejdę! 

- Jak to MELA? - spytała Daria. 

- Normalnie! 

- Jaka Mela? 

- Nasza była atakująca. Miała kontuzję i miała wyjechać w pizdu! 

- Ale czemu jesteś taka zła?

- Bo ta.. dziwka, przespała się z moim chłopakiem! 

- I z moim też! 

Zosia i Daria wściekłe ruszyły w stronę boiska. Na parkiecie rozciągali się siatkarze. Popatrzyli na Magdę pytająco, a ona tyłków wzruszyła ramionami.

- TRENERZE, może mi trener WYTŁUMACZYĆ CO. ONA. TU. ROBI? - zła Zosia. Nie dobrze. 

- Kto?

- Niech trener nie udaje głupka! Ta suka! 

- Zosia, hamuj się - położyła jej rękę na ramieniu Magda. 

- Nie będę się hamować! - odburknęła.

- Nie mamy drugiej atakującej. 

- Ale nikt nie chce dziwki w drużynie - zgromiła trenera wzrokiem Daria.

- Mamy Magdę! 

- Ja wiem, że Magda to Magda, tak jak Bóg to Bóg*, ale ma problemy z plecami - tłumaczył spokojnie trener.

- Chu...

- Zosia! Spokój - upomniała ją Magda. 

- Nie chcemy jej w drużynie!

- Dajcie jej drugą szansę, jeśli znowu będzie taka sytuacja jak wcześniej, wtedy podejmiemy odpowiednie kroki, rozumiemy się?

- To szybko będzie trzeba je podjąć - odburknęła Zosia, po czym odwróciła się na pięcie i razem z Darią odeszła. 

Magda patrzyła zdezorientowana na trenera, ale po chwili wzięła przykład z dziewczyn i poszła do szatni. Dogoniła je i spytała :

- Ona serio jest taka sukowata?

- Nie chcę cię nastawiać, sama zobaczysz. 

Zosia odetchnęła głęboko i otworzyła drzwi szatni. 

- O! Mela, jak miło cię widzieć - powiedziała głosem ociekającym jadem. 

- Nawzajem. A kto to? - popatrzyła z pogardą na Magdę. 

- Magda Wlazły - podała jej dłoń z niechęcią. 

- Mela Rosa. Fiu, fiu, fiu, taka sława w drużynie, królowa siatkarskiego internetu i córka MVP Mistrzostw Świata? - zmierzyła ją wzrokiem. 

- We własnej osobie, ale zapomniałaś dodać "100 razy lepsza siatkarka niż ja" - zgromiła ją wzrokiem Justyna. 

Mela wyszła z ironicznym uśmiechem na ustach, a dziewczyny zaczęły się przebierać.

- Nie chcę jej w drużynie - mruknęła Iza.

- I ja - powiedziały wszystkie równocześnie.

- Zadziałała mi na nerwy jednym zdaniem - warknęła Wlazły. 

- Te jej włosy, cała ona! Wygląda jak jakaś lafirynda, ale facetom się podoba, lepiej uważajcie na swoich - mruknęła Zośka. 

- Ładna to ona może jest, ale mózgu nie ma - skwitowała Daria.

- Oj, nie - pokręciła głową połowa osób obecnych w szatni. 

Gdy wszystkie były przebrane poszły na boisko. Mela odbijała tam piłką, a połowa siatkarzy Skry ("ile można się rozciągać?" - pomyślała Magda) patrzyła na jej "dolny tył" i "górny przód". Kacper, Mariusz i Winiar (na swoje szczęście) nie patrzyli w jej kierunku. 

- No w końcu! Ile można na was czekać? Jedna Mela była punktualnie - spojrzał na nie groźnie trener. 

- Niech ją teraz trener wychwala pod niebo - Magda mogła się założyć, że z uszu Zosi zaraz zacznie lecieć para. 

- Zacznijcie rozgrzewkę. Mela 2 kołeczka mniej. 

Rosa wyszczerzyła się. "Na nią trzeba uważać" - pomyślała atakująca. 

- Dlaczego ty jej aż tak nienawidzisz? - spytała Zosi. 

- Chyba już mówiłam. 

- Rozumiem, ale to nie wszystko prawda?

- Ona była moją najlepszą przyjaciółką. Razem chodziłyśmy na zakupy, znała moje wszystkie sekrety, byłyśmy zawsze razem w pokoju i w parze. 

- Co ty pieprzysz? 

- Nie pieprzę! Wyobraź sobie, jakbym ja się teraz przespała z tym twoim chłopaczkiem, a potem powiedziała "sorry, tak jakoś wyszło". 

- Idiotka z niej. Trzeba ją wykurzyć.

- Z ust mi to wyjęłaś. Przywal jej dzisiaj piłką, okej?

- Nie ma problemu - wyszczerzyła się. 

Trening minął w miarę szybko, ale Mela już nieźle podpadła Magdzie. 

- Ale ona jest słaba - mruknęła Magda przy rozciąganiu.

- Wiem, zwaliła nam ćwierćfinały rok temu.

Zosia szybko się zmyła, żeby "nie musieć oglądać jej ryja" jak to określiła. Magda poszła do domu. Padała z nóg i co gorsza znów powracał ból pleców. "No chyba nie teraz" - jęknęła w duchu. Przed samym wejściem do domu dostała SMSa.

Od : 432-543-654 (numer lelawy, nie dzwonić)

Co tam piękna? Dalej jesteś pewna swego? Cichy wielbiciel 

Do : 432-543-654

Odpieprz się Emil! 

Zaczynała się bać, co on odwalał? Po jej głowie chodziło pytanie czy komuś powiedzieć czy nie. Wybrała drugą opcję.  Weszła do domu i zdjęła buty. 

- Cześć - przywitała się niemrawo, myśląc cały czas o słowach i SMSach od kolegi.

- Cześć - Mariusz popatrzył na nią ze zdziwieniem, ale ona nawet tego nie zauważyła. - Coś nie tak?

- Mam szlaban do odwołania, super - wykręciła się szybko. Za szybko.

- Ale nie tylko o to chodzi. 

- Wszystko okej! - warknęła i szybko weszła do pokoju.

- Magda! - Mariusz wszedł za nią.

- Daj mi spokój, okej? Mam też swoje sprawy!

* wykorzystanie cytatu Hectora Berlioza : "Bach to Bach, tak jak Bóg to Bóg" 

------------------------------

Chyba wyszedł długi? :D Wprowadziłam nowe ważne (w przyszłości) wątki, wiecie o co chodzi? Z góry przepraszam za błędy - pisany na telefonie. Zachęcam do komentowania ;D

7 komentarzy = 28 rozdział :D